شیوع اختلال‌های روان‎شناختی در مراقبان کودکان با کم توانی های ذهنی و معلولیت های حرکتی در استان همدان

زمینه و هدف: شیوع اختلال‌های روانی نقش مهمی در شناخت وضعیت موجود بهداشت روان جامعه و برآورد امکانات مورد نیاز آن در هر مقطع زمانی دارد؛ بنابراین هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلال‌های روان‎شناختی در مراقبان کودکان با کم­توانی­های ذهنی  و معلولیت­های حرکتی در استان همدان در سال 1395 بود. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی-  مقطعی بود. جامعه آماری شامل تمامی مراقبان (مادران) کودکان با ناتوانی بود که در مراکز و کلینیک‌های بهزیستی شهرستان همدان در سال 1395پذیرش‌شده بودند. از بین این خانواده‌ها، 37 خانواده‌ دارای فرزند مبتلا به کم‌توان ذهنی و 37 خانواده‌ دارای فرزند ناتوانی حرکتی  به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر نسخه تجدیدنظرشده فهرست علائم 90 سؤالی (1976) برای جمع‌آوری اطلاعات بود. یافته­ ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، شایع­ترین اختلال‌های روانی در مراقبان کودکان کم‌توان ذهنی پرخاشگری(خصومت)، حساسیت در روابط متقابل، ترس مرضی و افسردگی و در مراقبان کودکان معلولیت‌های حرکتی شکایت جسمانی، حساسیت ‌در روابط متقابل، افکار پارانوییدی و اضطراب بود. نتیجه ­گیری: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ یﺎﻓﺘﻪ‌ﻫﺎی ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ می‌توان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ مراقبان کودکان با نیازهای ویژه از نظر سلامت روانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارند که نتیجه عدم سازش ­یافتگی مناسب با ناتوانی فرزندشان و برآورده نشدن نیازهای آنها است.